திருமண நாளில்...
இன்று நான் சி.கலாவதியை
என் வாழ்க்கைத் துணையாக ஏற்றுக்கொண்ட இனிய நாள் . சென்ற ஆண்டு இதே நாளில் பதிந்ததை திரும்பவும் அசைபோடுகிறேன்
[ கீழுள்ள
சுட்டியை அமுக்கி அதனை வாசிக்க வேண்டுகிறேன் ]
மகன் திருமணம் சாதிமறுப்பு காதல் திருமணமாய் நடந்தேறியது ; இந்த ஓராண்டில் என் வாழ்வில் முக்கிய நிகழ்வாகும் .
மகன் மருமகளோடு பெங்களூர்
சென்றுவிட்டோம் ; எனினும்
என் சமூகப்பணியும் பத்திரிகையாளர் பணியும் சென்னையும் பெங்களூருமாய் மாறிமாறித் தொடர்கிறது .
கழுத்தை நெரித்த சிக்கல்களிலிருந்து
பெருமளவு விடுபட்டுவிட்டோம் .
வாழ்வைத் திரும்பிப்
பார்க்கிறபோது இயன்றவரை ஒரு நேர்மையாக லட்சியபூர்வமாக வாழ்ந்திருக்கிறோம் .தவறுகளும் பிழைகளும்
போராட்டங்களும் இல்லாமல் வாழ்க்கை இல்லை . நாங்களும் விதிவிலக்கல்ல . ஆயினும் திரும்பிப்
பார்க்கும் போது மனத்திருப்தி இருக்கிறது . அதுதான் எம் வாழ்க்கை வெற்றி எனபதன் அளவுகோல் .
வாழ்க்கையில் முக்கால்
பகுதியைத் தாண்டிவிட்டோம் .மீதமுள்ள பகுதியையும்
சமூகத்துக்கும் குடும்பத்துக்கும் பயனுள்ளபடி நிச்சயம் தாண்டுவோம்..
மகள் ,மகன் , மருமகன் , மருமகள் , பேரன் , பேத்தி எல்லோரும் அன்பைப்
பொழிகிறார்கள் ; தோழமையும்
நட்பும் சூழ நிற்கிறது ;கட்சி [ சிபிஎம்] வாழ்வும் குடும்ப வாழ்வும் முரணின்றி தொடர்கின்றது ;பதவிப் பொறுப்புகளிலிருந்து
சுயமாக விலகிக் கொண்டாலும் சமூகப் பொறுப்பையும் லட்சியக் கடமையையும் ஒல்லும் வகையெல்லாம்
ஆற்றுகிறோம் .
32 ஆண்டுகளுக்கு
முன் வாழ்க்கைத் துணை என்பதுதான் சரியான சொல்லாட்சியாகவும் ; அன்றையப் புரிதலாகவும்
இருந்தது ; இன்றைக்கு
வாழ்க்கை இணையர் என்கிற சமுத்துவப் புரிதலாகவும் சொல்லாட்சியாகவும் பரிணமித்துள்ளது . ஆம் , எம் வாழ்விலும் அப்படித்தான் .
பசுமையான நினைவுகளோடும்
வாழ்க்கை கற்றுக் கொடுத்த பாடங்களோடும் பயணம் தொடர்கிறோம் .
வாழ்த்திய நெஞ்சங்கள்
அனைத்திற்கும் நன்றி .
1 comments :
மிகவும் மகிழ்ச்சி ஐயா... குடும்பத்தார் அனைவருக்கும் மனமார்ந்த வாழ்த்துக்கள்...
Post a Comment