10 comments :

1. 
   kumaresan
   
   26 February 2012 at 01:36

   உங்களுக்கு ஏதய்யா ஓய்வு... ஏதோ ஒரு பணியில் ஈடுபட்டிருக்கவே போகிறீர்கள் என்பது நிச்சயம். அது மக்கள் நலன்களும் உரிமைகளும் விடுதலையும் சார்ந்த பணியாகவே இருக்கும் என்பதும் நிச்சயம்.

1. 
   ganesh
   
   26 February 2012 at 02:30

   வேலை மாற்றம் என்பதைத்தான் உங்கள் மடல் காட்டுகிறது. அன்றாடம் எழுதிக் குவிக்கும் பணியிலிருந்து, நிதானமாக யோசித்து கனமான விசயங்களைக் குவிக்க வாழ்த்துக்கள்...

1. 
   K.CHINNIAH
   
   26 February 2012 at 03:41

   அவசரகால அடக்குமுறைகள் நம்மை இணைத்தது! கட்சி நமக்கு என ஒரு புதிய பொறுப்பை கொடுத்தது! அது இன்றைக்கு வாலிபர்களின் அமைப்பாக உயர்ந்து நிற்கிறது! அந்த நினைப்பு ஏதோ ஒருவிதத்தில் நம்மை பெருமைகொள்ளவே செய்கிறது!(இது ஒரு சோற்று பதம் மட்டுமே) நாம் ஏற்றுக்கொண்ட தத்துவம்- அதன் நடைமுறை, அந்த அமைப்பின்மீது ஒரு எறும்பு கடித்தால் கூட, நம்மை அறியாமலேயே - அநிச்சை செயலாக நமது கைகள் அந்த எறும்பை அடிக்க எதையோ தேடுகிறது! அது நம்முடைய தனிப்பட்ட பெருமையோ-சாதனையோ அல்ல, அவை நமது முன்னோடிகளின் பெருமையும்-சாதனையும் மட்டுமே. நாம் அவர்களோடு பழகினோம் என்பதைவிட- அவர்களோடு சேர்ந்தே வாழ்ந்தோம்! இன்னும் வாழ்த்து கொண்டும் இருக்கிறோம்!
   இங்கு ஒய்வு என்பதற்கு இரு பொருகள் மட்டுமே உண்டு! ஓன்று நோய், மற்றொன்று மரணம்! இதுவே இயக்கவியல் விதி! கட்சி உனக்கு ஒய்வு கொடுக்கவில்லை! உனக்கான பணிகளை அதிகப்படுத்தி இருக்கிறது!
   எனது தோழனின் முடிவில் நெருடல் இருப்பினும், உனது பயனுள்ள பணிகள் தொடர வாழ்த்துகிறேன்!
   மரணம் மட்டுமே நம்மை ஓய்வெடுக்க செய்யட்டும், மறைந்த நமது தலைவர், தோழர் A . பாலசுப்ரமணியம் உன்னைப்பற்றி என்னிடம் கூறியதை மறுநாளே உனக்கு சொன்னேன், அந்த நினைவு தொடரட்டும்! வாழ்த்துக்களுடன் அன்புத்தோழன், கா.சின்னையா.

1. 
   vimalavidya
   
   26 February 2012 at 04:11

   YOU cannot take rest or leave from the task which you voluntarily taken..Under your leadership DYFI formed and grown..It is a history...nobody can change or remove..As com.Nanmaran said during DYFI ALL INDIA CONFERENCE HELD AT Madras Vijaya sesha Mahal last day, you are going to another class room..with the same syllabus..But I understand and respect your feelings and worries...you will over come.I believe..you can write more..think new/ improved, broad, manner...work for the LEFT UNITY AND STRUGGLE...

1. 
   venu's pathivukal
   
   26 February 2012 at 09:33

   ஓர் அழகான காதல் கவிதை ஒன்றுண்டு..
   
   என்னை நீயே புரிந்து கொள்ளவில்லை என்றால்
   வேறு யார் புரிந்து கொள்ளக் கூடும்?
   என்னை நீயே புரிந்து கொள்ளவில்லை என்றால்
   வேறு யார் புரிந்து கொண்டுதான் என்ன?
   
   இது காதலுக்கு மட்டுமல்ல, எல்லா உறவுகளுக்கும் பொருந்தும்..அமைப்புக்குள்ளும் இதற்குப் பொருள் வரும்..
   
   தனிப்பட்ட முறையில் இப்படியாக விலக விருப்பம் தெரிவிக்க வேண்டாம் என்று என்னால் இயன்றவரை உங்களுக்கு வேண்டுகோள் விடுத்திருந்தேன்..
   உங்கள் விருப்பப்படி விடுபட்டு வெளியே வந்த தருணத்தில் நானும் அங்கிருந்தேன்..
   
   27 ஆண்டுகள், 11 மாநாடுகள் மாநிலக் குழு உறுப்பினராகப் பணியாற்றத் தொடர்ச்சியாக வாய்ப்பு கிடைத்துச் செய்லாற்றியதையும், தற்போது சொந்தக் காரணங்களால் ஓய்வு கேட்டு வந்ததாகவும் தெரிவித்தீர்கள்..
   
   இம்மைப் பிறப்பில் பிரியலாம் என்றேனாக்
   கண்ணீரை நீர் கொண்டனள்
   என்று அடுத்த பிறவியிலும் தொடரும் காதலைக் குறித்தான் குறளாசிரியன்..
   
   எஞ்சிய காலம் முழுக்க உற்சாகத்தோடு ஏற்றுக் கொண்ட தத்துவத்தை நெஞ்சில் ஏந்தி இயங்குவேன் என்ற உங்கள் மொழியிலும் அந்தக் காதல் ததும்புகிறது..
   
   அது மானிடத்தை நேசிக்கும் காதல் உணர்வு..
   இயற்கையோடு ஒன்றிய உணர்வும் அது..
   
   மேலும் மேலும் வலுப்பட்ட தோழமையோடு பெருகும் புதிய நட்புறவுகளோடு
   தொடரட்டும் உங்கள் பணி..
   
   பத்திரிகைப் பணியையும் துறப்பது குறித்து மறு சிந்தனை செய்யுங்கள்..
   
   எஸ் வி வேணுகோபாலன்

1. 
   kumaraguruparan
   
   26 February 2012 at 22:14

   கனத்த இதயத்தோடு முக்கியப் பொறுப்பிலிருந்து விருப்ப ஓய்வு பெறும் தங்கள் மனநிலையை உணர்வுபூர்வமாக புரிந்துகொள்ள முடிகின்றது...முழுநேர ஊழியரின் பலங்கள் , பலவீனங்கள் பற்றி ஊகிக்க முடிகிறது.--இதர இடங்களுக்குச் சென்று உரையாடும்போதுதான் இயக்கத்தின் பெருமை பிடிபடுகிறது; நல்ல ஊதியத்துடனும், ஏகப்பட்ட படிப்புகள் படித்திருப்பினும், பெறும் பதவிகள் வகித்திருப்பினும் அறியாமை இருளில்தான் வெளியில் உள்ளோர் 'அமர்ந்திருக்கின்றனர்' இதுவே இடதுசாரி இயக்கத்தின் பலம்! பொருளாதார நிலைமை வாழ்வாதாரத்தை முடக்கும் நிலை; இது முழுநேர ஊழியரின் சூழல் பலவீனம். இடதுசாரி இயக்கத்தின் ஒரு பகுதியாகவே தாங்கள் நடைபோட வாழ்த்துக்கள்.

1. 
   Unknown
   
   27 February 2012 at 03:08

   இந்த பதிவு கொஞ்சம் சலனபடுத்துகிறது ஆனாலும் பரவாஇல்லை இது உங்களின் முடிவு...மார்க்சிஸ்டுகளுக்கு ஓய்வென்பது ஒருபோதும் இல்லை.பணி இடம் மாறலாம் ஆனாலும் பணிகள் தொடரும்.உங்களின் ஆழமான ஆய்வில் இன்னும் பல படைப்புகளை எதிர்பார்த்து காத்திருக்கும் சக மார்க்சிய மாணவர்களில் நானும் ஒருவன்.....எழுத்து பணி தொடரட்டும்....

1. 
   சமன் மாறாது
   
   27 February 2012 at 05:32

   எழுதுங்கள் தோழரே, எழுதிக்கொண்டே இருங்கள். நீங்களே சொல்லியிருக்கிறபடி காலம் தான் எல்லாவற்றையும் தீர்மானிக்கும். எழுத்துக்களின் வழியாக உங்கள் உறவு எப்போதும் தொடரும் என்று நம்புகிறேன்.

1. 
   மாதவராஜ்
   
   27 February 2012 at 16:57

   வெறுமை உணர்தல் என்பது ஒரு வகை சோர்வு மட்டுமல்ல, நமக்குள் ஒலித்துக்கொண்டு இருக்கும் தோல்விகள்.நமது பணியை சந்தோஷமாகவும், முழு ஈடுபாட்டுடனும் செய்ய வேண்டும். அதுவே நாம் அந்தப் பணிக்குச் செய்கிற மரியாதை. நமக்கும் நிறைவைத் தரும். அப்படியான வெளிகள் ஒவ்வொருவருக்கும் இருக்கும். அதனைக் கண்டு, தேர்ந்தெடுத்துக் கொள்ளுதல் முக்கியமே. கொண்ட சித்தாந்தமும், இயக்கமும் இதன் மூலம் மேலும் உயிர்ப்போடு இருக்கும்.
   
   எழுதுங்கள்.... இயங்குங்கள் தோழரே!

1. 
   Thoduvanam
   
   13 May 2012 at 11:32

   வாலிபர்களுக்கு வழி விடவேண்டும் என்ற தங்கள் கருத்து மிக மேன்மையானது.வரும் தலைமுறை தழைக்க பின் புலத்தில் செயலாற்றலாம்.மூப்பு நம், உபயோகத் தன்மையை பற்றிய ஓராயிரம் வினாக்கள் எழுப்பும் தங்கள் அனுபவத்தில் தேர்ந்து தெளீவீர்கள். உங்கள் தொண்டை தொடர வாழ்த்துக்கள்.