தினம் ஒரு சொல் .65 [ 7 /11/2018 ]
நம் வீட்டிற்கு திடீரென்று நாலய்ந்து விருந்தினர் வந்துவிட்டால் , உதடு ‘வாங்க வாங்க’ என வரவேற்றாலும் மனசுக்குள் ஆயிரம்
பிரச்சனைகள் அலை மோதும் . அவர்களுக்கு என்ன உண்ணத் தருவது , எத்தனை நாள் தங்குவார்கள்
, நாம் ஏற்கெனவே திட்டமிட்ட பணிகள் என்ன ஆகும் , சொல்லாமல் கொள்ளாமல் படையெடுத்து வந்ததின்
காரணம் என்னவாக இருக்கும் இப்படி பல கேள்விகள் .
பட்டென்று கேட்கவும் முடியாது . தள்ளவும் முடியாது
. பெரும் தவிப்புதான். .ஆனாலும் முகத்தில் எந்தக் குழப்பத்தையும் காட்டாமல் இன்முகம்
காட்டி நடித்தாக வேண்டும் .எல்லோருக்கும் இந்த அனுபவம் ஏதோ ஒரு விதத்தில் இருக்கும்
.
எவ்வளவு நெருங்கிய உறவினராக ,நண்பராக இருப்பினும்
செல்லுவதற்கு முன்பே அவர்கள் அந்த நாளில் இருப்பார்களா ,நம் வருகைக்கு அந்த நாள் வசதியாக
இருக்குமா , எதற்கு வருகிறோம் ,எத்தனை நாள் தங்க வேண்டி இருக்கும் என்பதை பேச்சுவாக்கில்
சொல்லிவிடுவது நல்லது அல்லவா ?
நம் வருகை அவர்களுக்கு சுமையாக இருக்குமா மகிழ்வாக
இருக்குமா என்பதை ஓரளவு கணித்து திட்டமிட்டு செல்வதே நல்லது . திடீரெனப் போய் அவர்களையும்
கஷ்டப்படுத்தி ,நீங்களும் காயப்பட்டு ,உறவிலும் முறுகல் ஏற்பட்டு வருந்துவதைவிட முன்பே
குறிப்பறிந்து போதல் நல்லதல்லவா ?
விருந்தோம்பல் உயரிய பண்புதான் ,ஆனால் இன்றைய
இயந்திரமாகிவிட்ட வாழ்க்கைச் சூழலில் , வீட்டின் இடவசதி ,பணிச்சூழல் , ஏனைய நெருக்கடிகள்
ஒவ்வொருவர் கழுத்தையும் நெரித்துக் கொண்டிருப்பதை மறந்துவிடக் கூடாது .
விருந்தும் மருந்தும் மூன்று நாட்கள் என நம்
முன்னோர்கள் அனுபவித்துச் சொன்னது சரியே ! இன்றைக்கு இருப்பத்தி நாலுமணி நேரம் என்பதுகூட
அதிகமே ! எல்லாவற்றிலும் நிச்சயம் விதிவிலக்குகள் உண்டு ஆயினும் அதை விதியாகக் கொள்ளக்கூடாது
அல்லவா ?
Su Po Agathiyalingam
0 comments :
Post a Comment