முன்னேறிவிட்டோம் !

சோள வயல்கள் வீடுகளாகிவிட்டன

ஏரி தண்ணீர் ரசாயணக் கழிவு நீராகிவிட்டது

பட்ட மரங்கள் எலும்பு தெரிய நிர்வாணமாய்

புறாக்கள் ,குருவிகள் ,நாரைகள் ,கழுகுகள் ,

எல்லாம் எங்கே போய்த் தொலைந்தன

குற்ற உணர்ச்சி ஏதும் இன்றி

வெயிலைச் சபித்துக் கொண்டிருந்தான்

AI செயற்கை அறிவை விரலால் தடவி

கண்களால் மேய்ந்து கொண்டிருந்தான்.

தொண்டை வறண்டு கொண்டிருந்தது

இன்னும் தண்ணீர் லாரி வந்து சேரவில்லை .

சு.பொ.அகத்தியலிங்கம்.

25/4/2024.

அணையா பெரும் அடுப்பு

வெப்ப அலை அணல் காற்று

வெறும் சொற்களாகவா இருக்கிறது ?

இல்லை.இல்லை.இல்லவே இல்லை.

பிரளயத்தின் முன்னறிவிப்பாக அல்லவா இருக்கிறது.

தோட்ட நகரம் பெங்களூரு

காங்கிரீட் காடாகிவிட்டது

தப்பிப் பிழைத்த மரங்கள்

மூச்சுவிடவும் காற்று இல்லை .

நீரைத் தேடித் தேடி நீண்ட வேர்கள்

சோர்ந்து வறண்டுவிட்டன .

பெங்களூரில் வீடுகளுக்கு

ஜன்னல் என்பதே அநாவசியம்

அப்படி ஒரு காலம் இருந்தது .

ஏசி குளிரூட்டி இல்லாமல்

குடியிருக்கவே முடியாதென்கிற

கொடுங்காலமும் வந்துவிட்டது .

ஓடும் வாகனங்களில் தண்ணீர் லாரியே

அதிக எண்ணிக்கை என்பது வெறும்

புள்ளிவிவரமல்ல ! பேரிடரின் குறியீடு !

காவிரித் தண்ணீர் குழாய்களில்

வெப்பக் காற்று மட்டுமே வருகிறது !

வேதனையின் உச்சமல்லவா இது ?

மரங்களை வெட்டும் போது

காடுகளை அழிக்கும் போது

நீர்நிலைகளை தூர்க்கும் போது

இலக்கின்றி அடுக்குமாடிகளை எழுப்பும் போது

யோசிக்கவும் இல்லை

எச்சரித்தோர் குரலுக்கு செவி சாய்க்கவும் இல்லை

இப்போது அழுது புலம்பி என்ன பயன் ?

பெங்களூர் மட்டுமா ?

வெற்றி எக்காளமிடும் ஒவ்வொரு நகரமும்

அணையா பெரும் அடுப்பு ஒன்றை

மறைத்து வைத்திருக்கிறது !

இப்போதும் காலம் கடந்துவிடவில்லை

விழித்துக் கொள்ள….

சு.பொ.அகத்தியலிங்கம் .

24/4/2024.

ஏப்ரல் 23 : உலக புத்தக தினத்தை நோக்கி…

வாலிபர் சங்கத்தை அழுத்தமாக

ஆவணப்படுத்தும் நாவல் …

 “…. குறிப்பாக கடந்த பத்து ஆண்டுகளில் சாதியப் பெருமிதம் தலை தூக்கி வருவதும் ,சாதியின் பின்னால் உழைக்கும் மக்களை அணிதிரட்டலும் வேகமெடுக்கும் சூழலில் சக்தி சூர்யா ‘நரவேட்டை’ என்ற நாவலை முன் வைக்கிறார் . விருதுநகர் மாவட்டம் அருப்புக்கோட்டை வட்டத்தில் தொண்ணூறுகளில் கதை நடக்கிறது.” என்கிறார் அ.கரீம் முன்னுரையில் .

 “ ….. மற்றபடி ,எனது பால்ய காலம் தொட்டு ,என் உள்ளத்தில் உருண்டு கிடந்த சம்பவங்களைத்தான் ,புனைவு கொண்டு வரைந்துள்ளேன்.” என்கிறார் முன்னுரையில் சக்தி சூர்யா. அது உண்மையே !

முயல் வேட்டையில் தொடங்கி தொன்மக் கதையாடல்கள் , வாழ்நிலை ,காதல் என தொடர்ந்து மனித நரவேட்டையில் ஆணவக் கொலையாக முடிகிறது நாவல் . இடையில் ஊரில் நடக்கும் சாதிக் கலவரமும் , அதைத் தொடர்ந்து இடது சாரிகளின் காத்திரமான தலையீடும் , குறிப்பாக இந்திய ஜனநாயக  வாலிபர் சங்கத்தின் முன்னெடுப்பும் மிக கவனமாக அழுத்தமாக பதிவு செய்யப்பட்டுள்ளது .

“ கஞ்சிக்கு கஷ்டம்னா கடவுளைக் கடிச்சு திங்க முடியுமா ?” எனக் கேட்கிற ஒகிலித் தாத்தா வழி தொன்மக் கதைகளும் வாழ்க்கைப் பாடுகளும் நூல் நெடுக விரிகிறது .

முயல் வேட்டையில் அறிமுகமாகும் முருகன் பள்ளிக்கூடம் படிக்கும் போதே இடது சாரி இயக்கங்கள் தொடர்பில் மெல்ல மெல்ல எழுந்து நிமிர்வது நாவலின் ஒரு முடிச்சு . கண்ணன் பொன்னி சாதிகடந்த காதலும் கல்யாணமும் ஆணவக் கொலையும் இன்னொரு முடிச்சு . இதில் கண்ணன் பொன்னி காதல் கூட வலியோடுதான் தயங்கி தயங்கித்தான் சொல்லப்படுகிறது . சாதி வெறி ஆணவக் கொலைக்கு தள்ளுவதை  நெஞ்சம் பதைக்கச் சொல்லுகிறார் சக்தி சூர்யா.

இவற்றுக்கிடையே   ஊரின் சில நிகழ்வுகள் மூலம் கிராமத்தில் இறுகிப்போயிருக்கும் சாதிய முரண்கள் , தற்கொலையாகிப் போகும் கொலைகள் ,ஆணாதிக்கக் கொலைகள் , மூடத்தனங்கள் ,கிராமிய பெண் தெய்வங்களின் கதைகள்  என தான் வாழ்ந்த ஊரின் செய்திகளை அள்ளிக்கொட்டுகிறார் சக்தி சூர்யா . முதல் நாவல் என்பதால் அனைத்தையும் சொல்லிவிட எண்ணுவது இயல்புதானே !

இந்நாவலில் ஓர் அத்தியாயத்தில் கமுதி விலக்கருகே முத்துமாரியம்மன் கோயிலில் ஓர் அதிசம் நடப்பதாக வருகிறது . “…….. வெள்ளாமைகூடச் செய்ய முடியாமல் கண்ணுக்கெட்டிய தூரம் தரிசாகக் கிடக்கும் செவல் காட்டில் கைமண் தோண்டினால் தண்ணீர் வருகிறது அந்தத் தண்ணீரும் இனிக்கிறது..” என்ற செய்தி நம்ப முடியாமல் சிரமப்பட்டாலும் கூடிய ஜனம் நேரில் பார்த்து முத்துமாரியின் சித்து விளையாட்டு  என்று கொண்டாடுகிறது .அந்தக் காடே பரப்பாகி கடை ,கண்ணி என விழாக்கோலம் பூண்டு விடுகிறது .

சில அத்தியாயங்களுக்குப் பின் இந்த புதிர் அவிழ்க்கப்படுகிறது , ஆராய்ச்சியாளர்கள் அது கடலைப் பாறை என்பதால் மேல்மட்டத்தில் தேங்கிய நீர்தான் எனச் சொல்கின்றனர் .விரைவில் அதுவும் வற்றிவிடுகிறது .ஊரும் கோயிலும் களை இழந்து விடுகிறது என்பதை சொல்லிச் செல்கிறார் நாவலாசிரியர் .ஆனால் அத்தோடு நிற்காமல் ஒகிலித் தாத்தா மூலம் சொல்கிறார் ,”…சில சாமிகளுக்கும் ஆயுசு கொஞ்ச காலம்தான் போலிருக்கு.” இதுதான் கிராமத்து உளவியல் .

அத்தியாயங்களின் தலைப்பை இலக்கியங்களில் இருந்து எடுத்த நயம் மிக்க வரிகள் அலங்கரிக்கின்றன . இதனை ரசிப்போரும் இருப்பர் ,முரணென ஒதுக்குவோரும் இருப்பர் .

“எத்தனை நூற்றாண்டுகள் இந்த சாதி இழிவை சுமக்கிறது ? நமது முன்னோர்கள் நேர்த்திக் கடனுக்கு வேண்டி இருக்க மாட்டார்களா ? இந்த துடியான சாமிகள் நினைத்திருந்தால் பெரிய சாதிக்காரர்களுக்கு நல்ல புத்தியைக் கொடுத்து இருக்காதா ?”

இப்படி ஆங்காங்கு சிந்தனை பொறிகள் இந்நாவலின் நல்ல கூறு .

 “தென் மாவட்டங்களில் ஆதிக்க சாதியினரால் உண்டாக்கப்பட்ட கலவரத்தில் ,இடதுசாரி இயக்கத்தின் வாலிபர் சங்கம் எவ்விதம் களம் இறங்கி அமைதிக்கு வழி வகுத்தது என்பதை இதுவரை யாரும் இவ்வளவு அழுத்தமாக ஆவணப்படுத்தியது இல்லை.” என்கிற புலியூர் முருகேசன் வாக்குமூலம் மெய்யே .அதுவே இந்நாவலின் சிறப்பு .

நாவலை வாங்கி வாசியுங்கள் !

நரவேட்டை , [ புதினம்]  ஆசிரியர் : சக்தி சூர்யா ,

வெளியீடு : பாரதி புத்தகாலயம் , தொடர்புக்கு : 044 24332924 / 8778073949,

E mail : bharathiputhakalayam@gmail.com  / www.thamizhbooks.com

பக்கங்கள் : 280  , விலை : ரூ.280 /

சு.பொ.அகத்தியலிங்கம்.

22/4/2024.

ஏப்ரல் 23 : உலக புத்தக தினத்தை நோக்கி,

மிருதங்கத்தின் வலியும் ரணமும் ………….

மிருதங்கத்தில் மாட்டுத் தோல் குறிப்பாக பசுத்தோல் பயன்படுத்தப் படுகிறது எனினும் பார்ப்பனர்கள் இதனை இசைக்கத் தயங்குவதில்லை .பிற தோல் கருவிகள் மீது காட்டும் ஒவ்வாமை இதன் மீது இல்லை . ஏன் ?இதன் சமூக வரலாற்றை அறிய வாசலைத் திறக்கிறது டி.எம் .கிருஷ்ணா எழுதிய “மறைக்கப்பட்ட மிருதங்கச் சிற்பிகள் :செபாஸ்டியன் குடும்பக் கலை” எனும் நூல்

“மானு தோலு உண்டு மஞ்ச கடம்பு உண்டு
மானு தோலு உண்டு மஞ்ச கடம்பு உண்டு
மனுஷன் கண்டு தந்த கொட்டு மேளம் ஹே ஹே ஹே ஹே..”

2001ல் வெளிவந்த விக்ரம் நடித்த “காசி” திரைப்படத்தில்  இளையராஜா இசையில் புலமைப்பித்தன் பாடலைக் கேட்டு ரசித்தோம்  ;  அப்போது மாட்டுத் தோலா ? மான் தோலா என விவாதம் நடந்ததும் என் நினைவிலாடுகிறது .

சென்ஸாருக்குத் தப்பவும் ,மதவெறியர் மிரட்டல் வருமென பயந்தும் மாட்டுத் தோலை  மான் தோலென மாற்றிப் பாடியதாக இருக்கக்கூடும் என அன்றைக்கு சமாதனம் செய்து கொண்டோம். [ உண்மையும் அதுதான் என உள்வட்டாரத்தவர் சொன்னார்கள் ]

பாட்டை கேட்பதைத் தவிர இசைஞானம்  எதுவும் எனக்குக் கிடையாது .ஆகவே டி.எம் .கிருஷ்ணா நூல் வந்தபோது  சூட்டோடு படிக்க தோன்றவில்லை .தற்சமயம்  டி.எம் .கிருஷ்ணாவுக்கு எதிராக சனாதன சிறு கும்பல்  ஒன்று கச்சை கட்டி கனைத்தபோது இந்நூல் மீது ஆர்வம் பிறந்தது . ஏன் எனில் கர்நாடக சங்கீதத்தை குறிப்பிட்ட சாதியின் பிடியிலிருந்து விடுவிக்கப் போராடும் டி.எம். கிருஷ்ணாவின் ஜனநாயகப் போராட்டத்தை ஆதரிப்பது நம் கடமை அல்லவா ? இந்த நேரத்தில் என் சொந்த அனுபவம் ஒன்றைச் சொல்லி விடுகிறேன்.

 “சங்கராபரணம்” எனும் திரைப்படம் வந்த பொழுது நடந்த ஓர் நிகழ்வு இங்கு நினைவுக்கு வருகிறது . நான் அப்போது ஒரு சினிமா விடாது பார்க்கும் டைப் . தோழர் சின்னையாவும் நானும் படம் பார்க்க கிளம்பிவிடுவோம். அதே போல் அப்படத்தையும் பார்த்துவிட்டோம் . மறுநாள் தீக்கதிரில் வந்த விமர்சனத்தைப்  படித்ததும் கடுப்பாகி நானும் சின்னையாவும் பேசிக்கொண்டிருந்தோம் .அப்போது பெரம்பூர் கட்சி அலுவலகத்தில்தான் சிபிஎம் மாநிலக்குழுவும் தற்காலிகமாக இயங்கி வந்தது .எங்கள் பேச்சினூடே தோழர் ஆர். ராமராஜ்  வந்தார் . நாங்கள் சொல்வதைக் கேட்டார் . அங்கே வந்த மாநிலச் செயலாளர் தோழர் ஏ பாலசுப்பிரமணியத்தை அழைத்து விஷயத்தைச் சொல்லி கோர்த்துவிட்டார் தோழர் ஆர் .ராமராஜ்.

உடனே ஏபி சொன்னார் , “ இண்ணைக்கு இரவுக் காட்சியில் அந்தப்படத்தை நாம் நாலுபேரும் பார்க்கிறோம் . சின்னையா !  டிக்கெட் புக் பண்ணு !” எனச் சொல்லி காசை எடுத்துக் கொடுத்தார் .இரவு படம் பார்த்தோம்.

 மறுநாள் சொன்னார் , “ ஒடுக்கப்பட்ட ஓர் சாதியில் பிறந்த ஒரு சிறுவன் கர்நாடக இசையில் மேலெழுந்து வருவது ஓர் பாராட்ட வேண்டிய ஜனநாயகச் செய்தியே ! சினிமா மசாலாவில் நாம் எதிர்பார்க்கிற எல்லாமுமா கிடைக்கும் ? உங்க விமர்சனம் சரியே !” என்றவர் தீக்கதிருக்கு போண் செய்து பேசி இரண்டொரு நாளில் இன்னொரு தோழர் [ எஸ் ஏ பி  என நினைவு ] எழுதிய விமர்சனம் வரச் செய்தார் . சாதியத்தை எதிர்க்கிற அல்லது மீறுகிற எதுவாயினும் ஆதரிக்க வேண்டும் என்பதில் தோழர் ஏ.பாலசுப்பிரமணியம் உறுதியாக இருந்தார் . அது தெளிவான வழிகாட்டல் அல்லவா ?

இந்த நிகழ்வை அசைபோடக் காரணம் டி.எம்.கிருஷ்ணாவின் முயற்சியில் விமர்சனங்கள்  இருக்கக்கூடும் ,ஆயினும் நோக்கம் ஜனநாயகத் தன்மை கொண்டது அல்லவா ?அவருக்கு தோள் கொடுப்போம். அதன் ஒரு பகுதியே இந்நூலைப் படிக்க என்னைத் தூண்டியது. நீங்களும் வாசியுங்கள்.

மிருதங்கமும் மத்தளமும் ஒன்றா வெவ்வேறா ? நானறியேன்.ஆயினும் ஒன்று என்றே நான் கருதுகிறேன் . கர்நாடக சங்கீதக் கச்சேரிகளில் மிருதங்கத்திற்கு மிகுந்த முக்கியத்துவமான இடம் உண்டு . இன்னும் சொல்லப் போனால் கர்நாடக சங்கீதத்தையும் மிருதங்கத்தையும் பிரித்துப் பார்க்கவே இயலாது . அப்படிப்பட்ட மிருதங்கத்தின் உருவாக்கத்தில்  சிந்திய வியர்வையை ஒருவர் ஆவணப்படுத்துவது என்பதே மிகப்பெரிய விஷயம் .

கிட்டத்தட்ட நான்கு ஆண்டுகளுக்கு மேல் உழைத்து அலைந்து திரிந்து விவரங்களை அக்கறையோடு சேகரித்து , அவர்களோடு இரண்டறக் கலந்து உயிர் நாடியை கிரகித்து இந்நூலை எழுதி இருக்கிறார் டி.எம் .கிருஷ்ணா . சாதியத்தின் கோரக் கரங்கள் எப்படி எல்லாம் இயக்கி இருக்கின்றன என்பதை தன்னால் இயன்றவரை உள்வாங்கி சொல்ல முயன்றிருக்கிறார் .

“ மிருதங்கம் பற்றிய இந்நூல் ,சமூக அரசியல் , அழகியல் , வேதியல் , உயிரியல் , ஒலியியல் ,பொறியியல் , இயற்பியல் ஆகியவற்றை உள்ளடக்கியது.” என நன்றி சொல்லும் போது டி.எம்.கிருஷ்ணா சொல்வது மிகை அல்ல.

மிருதங்கம் ஆட்டுத் தோல் ,எருமைத் தோல் ,பசுத்தோல் ஆகிய மூன்றும் சேர்த்து செய்யப்படுவதை ,அதன் பின்னால் உள்ள சாதிய தீண்டாமையை இந்நூல் உரக்கவே பேசுகிறது . மிருதங்க வித்துவான்கள் பெரும்பாலும் பார்ப்பனராக இருக்கும் போது [விதி விலக்குகளும் உண்டு] , இந்த மிருதங்கத்தை உருவாக்கும் கைவினைஞர்கள் பெரும்பாலும் ஒடுக்கப்பட்ட சாதியினராக இருப்பது தற்செயலானதா ? இதன் வரலாற்று வேர் எது ? இந்நூல் தேடுகிறது .

மிருதங்க உருவாக்கத்தில் மேற்கொள்ளப்பட்ட மாற்றங்கள் ,மேம்படுத்தல்கள் இவற்றின் பின்னால் மிருதங்க உலகில் புகழ்கொடி நாட்டிய மணி ஐயரே இருந்ததாகச் சொல்லப்படும் கூற்றை நூலாசிரியர் மறுக்கிறார் . மிருதங்க உற்பத்தியில் ஈடுபட்ட  கைவினைஞர்கள் ,பணியாளர்கள்  பங்களிப்பை எப்படி நிராகரிக்க முடியும் என டி எம் கிருஷ்ணா கோபப்படுகிறார் . அதனையொட்டி மணி ஐயர் குறித்த ஓர் விமர்சனத்தை முன் வைக்கிறார் , “மிருதங்கத்த்தின் வடிவமைப்பிலும் தன்மையிலும் ஏற்பட்ட வளர்சிக்கான பெருமையையும் வரித்துக் கொள்ளும் ஆணவம் இதில் தெரிகிறது.இந்த ஆணவத்தை மீறி புனித முகம் காட்டவும் அவரால் முடிகிறது .”

தஞ்சாவூர் பாணி ,சென்னை பாணி ,ஆந்திர பாணி ,கர்நாடக பாணி  என வெவ்வேறு மிருதங்க உற்பத்தி மையங்கள் உருவான பின்னணி ,அதில் சம்மந்தப்பட்ட குடும்பங்கள் , சாதியத்தின் பங்கு , வாழ்க்கை முறை ,மிருதங்கம் உருவாக தேவைப்படும் கூட்டு உழைப்பு ,அதில் தோல் தொழிலாளர் ,ஆசாரி , மிருதங்கம் செய்யும் கைவினைஞர்கள்  எனஒவ்வொருவரின் வரையறுக்கப்பட்ட இடம் , நவீன உலகில் ஏற்பட்டு வரும் தொழில் நுட்ப மாற்றங்கள் என எல்லாவற்றையும் ஆவணபடுத்தும் முயற்சியே இந்நூல் .

இந்நூல் ஒவ்வொரு கட்டத்திலுமான தொழில் நுட்பக் கூறுகளையும் அதற்கு தேவைப்படும் கைவினைஞர்களின் உழைப்பையும் அனுபவத்தையும் மிக காத்திரமாகப் படம் பிடிக்கிறது .அது குறித்து விரிவாகப் பேச எனக்கு ஞானம் போதாது . ஆகவே இங்கு பேசவில்லை .வாசகர்கள் படித்து உள்வாங்க அன்புடன் வேண்டுகிறேன்

மிருதங்க வித்துவான்களுக்கும் மிருதங்கம் செய்யும்  கைவினைஞர்களுக்கும் இடையிலான உறவின் தன்மை மிகவும் சிக்கலானது . பெரும்பாலும் உயர் சாதியினரான வித்துவான்கள் பெரும்பாலும் தீண்டத்தகாதவர் என ஒதுக்கப்பட்ட மிருதங்க கைவினைஞர்களோடு நெருக்கமாக இணைந்து தம் தேவையை பெற வேண்டிய சூழலில் ஏற்படும் சமூக முரண்கள் இந்நுல் நெடுக ஊடும் பாவுமாய் வந்துள்ளது .

“மேல் நிலையில் இருப்பவர்கள் கீழே இருப்பவர்களை பெருந்தன்மையோடு நடத்தும் போக்கு சமூகத்தின் அதிகார அடுக்குகளை மறு உற்பத்தி செய்கிறது “ எனவும் , “ இந்த பாசாங்கில் எல்லோரும் பங்கு கொண்டனர்” என்றும் சொல்லிச் செல்கிறார் டி.எம் .கிருஷ்ணா . இது நுட்பமான அவதானிப்பு .இப்படி நிறைய தருணங்களில் இந்நூலில் டி.எம்.கிருஷ்ணா பேசியுள்ளார் .

11 அத்தியாயங்களின்  தலைப்பைப் பாருங்கள் ! எவ்வளவு நுட்பமாக ஆழமாக இந்நூலில் டி.எம் .கிருஷ்ணா பயணித்திருக்கிறார் என புலனாகும். 1] தஞ்சாவூரில் வேர் கொண்ட மரபு , 2. சென்னை நோக்கி ,3.சென்னை மிருதங்கச் சிற்பிகள் , 4.உருவம் தந்த மரச் சிற்பிகள் ,5. தோலின் ஆழம் , 6. தோலில் பிறக்கும் தாளம் ,7.சுண்ணாம்பும் கல்லும் , 8.குச்சி-கம்பி : மாபெரும் விவாதம் ,9.தமிழகத்திற்கு அப்பால் , 10. பெண்களின் பங்களிப்பு , 11. மிருதங்கச் சக்கரவர்த்தி .

ஒரு மிருதங்கத்தின் பின்னால் இவ்வளவு உழைப்பா ? இவ்வளவு வலியா ?

தோல் தொழில் இழிவானதாக  மநு சாஸ்திரத்தில் கூறப்பட்டுள்ளது .இத்தொழில் ஈடுபடுபவர்கள்  தீண்டத்தகாதவர்களாக மநு வரையறுத்திருக்கிறது .பறை ,தவில் உட்பட எல்லா தோல் கருவிகளும் ஆலயங்களில் வெகு தொலைவில் நிறுத்தப்படும் போது பசுத்தோலால் செய்தாலும் மிருதங்கம் நெருங்க முடிகிறதே எப்படி ?

ஒரு முறை தோழர் டி.கே.ரங்கராஜன் என்னிடம் ஒரு கேள்வி கேட்டார் , “ மிருதங்க கலையில் பல பிராமணர்கள் ஜொலிக்கிறார்கள் ,ஆனால் தவில் இசைப்பதில் எந்த பிராமணனாவது ஈடுபட்டிருக்கிறானா ? ஏன் ஈடுபடுவதில்லை ?” இக்கேள்வியும் விசாரிக்கப்பட வேண்டியதே . இப்படி எண்ணற்ற கேள்விகளை இந்நுல் என்னுள் எழுப்புகிறது .

மாதம்மாள் ,அஸ்வத்தம்மாள் போன்ற சில பெண்கள் சமூக எதிர்ப்பையும் மீறி மிருதங்க கைவினைஞர்களாக மாறிய கதை ஒரு காத்திரமான பதிவு . மிருதங்கம் செய்யும் கைவினைஞர்களின் மனைவிமார்களே இடையீடுகள் ,கிசுகிசுக்கள் மூலம் பல சமூக அவலங்களை வெளிப்படுத்துகின்றனர் என்கிறார் டி .எம்.கிருஷ்ணா ஓரிடத்தில் .

இன்னொரு இடத்தில் சொல்கிறார் ,” ‘சர்வம் தாள மயம்’ என்னும் தமிழ்த் திரைப்படத்தின் கதை இதுதான் .மிருதங்கம் செய்பவரின் மகன் மிருதங்கம் வாசிக்கக் கற்றுக்கொள்வதில் உள்ள சவால்களை இந்தப் படம் பேசுகிறது .கலைஞருக்கும் கைவினைஞருக்கும் இடையிலான உறவு ,சமூக நுட்பங்கள் ஆகியவற்றை ஆழமாகக் கையாள இந்தப் படம் தவறிவிட்டது .இருண்ட பகுதிக்குள் பயணிக்கவும் சொல்லப்படாத வார்த்தைகளைக் கேட்பதற்கும் படம் தயாராக இல்லை . சாதியை அது காங்கிரீட் சுவர் போல் அது சித்தரித்தது .ஆனால் உண்மையில் சாதி கொல்லைப்புற கதவுபோல் செயல்படுகிறது.” டி.எம்.கிருஷ்ணாவின் நுட்பமான இந்த அவதானிப்பை இந்நூல் முழுக்கக் காண முடிகிறது .

“ஒரு பக்கம் உயர் சாதியினரின் கலை வெளிப்பாடும் கற்கும் சூழலும் ,மறுபக்கம் விளிம்பு நிலையில் உள்ள மிருதங்கக் கைவினைஞர்கள் என்று இரு மாறுபட்ட உலகங்களைப் பற்றி விவாதித்துக் கொண்டிருக்கிறோம் என்பது எனக்கு உறைத்தது . இந்த இரு உலகங்களும் நடைமுறை வசதிகளுக்காக மட்டுமே சந்தித்துக் கொள்கின்றன. சாதி என்பது தொழில் அடிப்படையிலான அல்லது அவரவர் திறமை அடிப்படையிலான சமூக ஏற்பாடு என்றும் , பிறப்பின் அடிப்படையிலான சமூக ஏற்பாடு அல்ல என்றும் பிராமணர்கள்  தரப்பில்  ஒரு பொய் தொடர்ந்து சொல்லப்படுகிறது . கலைஞர்கள் கைவினைஞர்கள் இடையே இருக்கும் ஊடாட்டமும் இடைவெளிகளும் இந்தப் பொய்யை மறு உற்பத்தி செய்கின்றன .இதன் விளைவாகப் பண்பாட்டு ரீதியாகப் ‘பிறர்’ என்னும் பிரிவு உருவாகிறது .” இப்படி வாக்குமூலம் தருகிற டி. எம்.கிருஷ்ணாவும் பிறப்பால் ஒரு பிராமணரே .ஆயினும் உள்ளிருந்து வரும் இக்கலக்குரல் நன்று. தேவையானது .

நூலைத் தமிழில் தந்த  அரவிந்தனுக்கும் வாழ்த்துகள் .

இந்நூலை எல்லோரும் வாசிப்பீர் !

சனாதன எதிர்ப்பை முறியடிக்க

டி.எம்.கிருஷ்ணாவின் பக்கம் துணை நிற்பீர் !

மறைக்கப்பட்ட மிருதங்கச் சிற்பிகள் :செபாஸ்டியன் குடும்பக் கலை

ஆசிரியர் : டி.எம்.கிருஷ்ணா , தமிழில் : அரவிந்தன்,

வெளியீடு : காலச்சுவடு பப்பிளிகேஷன்ஸ் [பி]லிட்., 669 ,கே.பி.சாலை , நாகர்கோவில் 629001. E mail : publications@kalachuvadu.com  / 91-4652 /278525 .

பக்கங்கள் : 328 , விலை : ரூ.195/

சு.பொ.அகத்தியலிங்கம் .

21/4/2024.

சும்மா…. சிரிக்க மட்டுமே !

என் பெயர் வடை

இட்லிக்கு முன் பிறந்தவன்

சந்தேகம் இருந்தால்

மருத்துவர் கு. சிவராமனைக் கேளுங்கள்

டீ ,காபி, இட்லி, பொங்கல்,

கேசரி, உப்புமா, தோசை

இப்படி என் சிநேகிதர்கள் அதிகம்.

என்னை வெறுப்போர் குறைவு

ஆமவடை ,உழுந்த வடை ,பருப்பு வடை

மெதுவடை ,மசால்வடை ,தவலைவடை ,

கீரைவடை , தட்டுவடை, அனுமார் வடை

தயிர்வடை ,ரசவடை ,சாம்பார்வடை

எத்தனை பெரிய குடும்பம் எனக்கு

எல்லா மதத்தவரும் சாதியினரும்

என் ஆசை உறவுகளே!

நான் எண்ணை குடித்தால்

தந்தி பேப்பரில்  பிழிந்து

தின்று விடுவார்கள் ஒரு போதும்

குப்பையில் போடமாட்டார்கள் !

ஒருத்தர் தினசரி

மாவும் எண்ணையும்

அடுப்பும் இல்லாமலே

வாயால் சுடுகிறார் வடை

எம் வம்சத்துக்கு நீங்கா

பழியை சுமத்தி மகிழ்கிறார் .

ச்சீ ! ச்சீ !

வாயால் சுடுவது வடையல்ல

வயிற்றை நிறைப்பதே வடையாகும் !

வடையின் வலியை புரிந்திடுங்கள்!

அந்த ’ச்சீ’ யின் வாயை தைத்திடுங்கள்!

சுபொஅ.

04/03/24

புள்ளிவிவரங்கள்

பொய்சொல்லலாம்

சோற்றுப் பானை

பொய்சொல்லுமோ ?.

பொருளாதாரப் புலிகள்

புளுகித் தள்ளலாம்

பசிக்கும் வயிற்றுக்கு

புளுகத் தெரியுமோ ?

ஊடக அடியாட்கள்

ஊதிப்பெரிதாக்கலாம்

கனவுக் கத்திரிக்காய்

கறிக்கு உதவுமோ ?

மதபோதை அதிகார போதை

வெறியாட்டம் போடலாம்

மானிட மென்பது புல்லோ? – அன்றி

மரக்கட்டை யைக்குறித் திடவந்த சொல்லோ?

[ கடைசி இரு வரிகள் புரட்சிக்கவி பாரதிதாசனிடம் உரிமையோடு எடுத்தாண்டது ]

சுபொஅ.

26/02/2024.

[ நேற்று ஒரு கதையை மீண்டும் கேட்டேன் . தெரிந்த கதைதான் . ஆயினும் இன்று அவசியம் சொல்லப்பட வேண்டிய கதை . கதை சொன்னவர் தாமஸ் பிராங்கோ . சொன்ன இடம் தமிழ்நாடு அறிவியல் இயக்கம் 22 வது மாநில மாநாடு .பி எம் சி தொழில்நுட்ப கல்லூரி .ஓசூர். ]

ஒரு ராஜாவுக்கு அறிவியல் துறைக்கு தனி அமைச்சரை நியமிக்க ஆசை உண்டானது . தகுதியானவரை தேர்வு செய்ய போவதாய் தண்டோரா போட்டார் . பெருங்கூட்டம் திரண்டது . ராஜா சொன்னார் நான் கேட்கும் கேள்விக்கு பதில் சொல்ல வேண்டும் .சரியாகச் சொல்வோருக்கு பதவி .

ராஜா கேட்டார் ;

நான் ஒரு கண்ணாடித் தொட்டியில் விழிம்புவரை தண்ணீர் நிரப்பினேன் . அதில் உயிருள்ள மீனை விட்டேன் .நீர் ஒரு சொட்டு வெளியேறவில்லை .அந்த மீனை சாகடித்து தொட்டிநிரம்பிய தண்ணீரில் போட்டேன் .நீர் கொட்டியது . ஏன் ?

யாராலும் பதில் சொல்ல முடியவில்லை .

ராஜா 24 மணி நேர அவகாசம் கொடுத்து சபையைக் கலைத்தார் .

மறு நாள் வேடிக்கை பார்க்க கூட்டம் திரண்டதே தவிர பதில் சொல்ல ஆளில்லை .

ஆனால் ,ஒரு இளைஞன் மேடை ஏறினான் . “ ராஜா ! நான் பதில் சொல்லத் தயார் .நீங்கள் கோபப்படக்கூடாது…” என கேட்டான் .

ராஜா சொன்னார் , “ நான் கோபப்பட மாட்டேன் .தண்டிக்க மாட்டேன்” என உறுதியாய்ச் சொன்னார் .

இளைஞன் சொன்னான் , “ ராஜா ! நீங்கள் பொய் சொன்னீர்கள் ! நான் நேற்று பலமுறை நீங்கள் சொன்ன சோதனையைச் செய்து பார்த்தேன் . உயிருடன் மீனைப் போட்டாலும் கொஞ்சம் தண்ணீர் வெளியேறியது . செத்த மீனைப் போட்டாலும் வெளியேறியது . இதுவே ஆர்க்கிமிடீஸ் அறிவியல் விதியும் கூட .”

ராஜா மகிழ்ந்தார் . அவனையே அறிவியல் துறைக்கு அமைச்சராக தேர்வு செய்தார் .

இக்கதையைச் சொல்லிவிட்டு பிராங்கோ சொன்னார் , யார் சொன்னாலும் எவ்வளவு பெரியவர் சொன்னாலும் தப்பை தப்பு என்று சொல்லும் மன உறுதியே அறிவியலின் முதல் நிபந்தனை .

திரும்பத் திரும்ப சோதித்தறி என்பது இரண்டாவது நிபந்தனை .

[ நான் எனக்குள் சொல்லிக் கொண்டேன் . இங்கே டிமோவின் அத்தனை புராணப் புளுகையும் அறிவியல் என்று சான்றளிப்பதுதானே அறிவியலார் அறமாகிப் போனது . நீதி மன்ற நீதியாகிப் போனது . அதிகார ஆணையாகிப் போனது . எங்கே போகிறோம் ?]

வாழ்த்துரை வழங்கிய ஆதவன் தீட்சண்யா நன்கு தத்துவ உரை நிகழ்ந்தினார் . “ தன்னை பொருள்முதல் வாதியாய் அறிவித்துக் கொள்வதே அறிவியலாளர் கடமை என்றார் . நாட்டு நடப்பை நன்கு பகடி செய்தார் .

இராணுவ ஆய்வறிஞர் டில்லிபாபு துவக்க உரை நிகழ்த்தினார் . அறிவியலை மக்களிடம் கொண்டு சேர்க்க மக்களுக்கான அறிவியலை அனுபவ கல்லில் உரைத்து விளக்கினார் .

அறிவார்ந்த துவக்க நிகழ்வுதான் . பங்கேற்றோர் எண்ணிக்கைதான் கவலைக்குரியது .

ஓசூரில் தொழிலாளி வர்க்கத்தில் இடதுசாரி இயக்கத்தில் முற்போக்கு சிந்தனையாளர்களுக்கு பெரும் பஞ்சமோ ? இல்லையே ! எங்கோ ஒருங்கிணைப்பில் பிழை நேர்ந்துள்ளது .அவ்வளவே !

சுபொஅ.

24/02/24.

 “ ’இந்து – இந்தி – பாஜக’ எனும் சூத்திரத்துக்குள் கெட்டிப்படுத்தபடும் மனிதத் திரள் என்பது எவ்வளவு ஆபத்தான நகர்வு என்பதை அழுத்தமாகச் சொல்கிறது…”

[ மிக முக்கியமான நூல் குறித்தது .கொஞ்சம் நெடிய கட்டுரையாகிவிட்டது . இன்றைக்கு தேவையானது . அருள்கூர்ந்து பொறுமையாய் முழுதாய் வாசிக்கும் படி வேண்டிக்கொள்கிறேன்.]

நம் சமூகக் கட்டுமானம் என்கிற துணி கிழிக்கப்படுகிறது……

நிதானமாக வாசித்தேன்.. சில பக்கங்களை ஒரு முறைக்கு இரு முறை வாசித்தேன் . கவலை ,கோபம் , அறச்சீற்றம் எல்லாம் ஒருங்கே பீறிட்டன . இந்நூலைப் படிக்கும் உங்களுக்கும் அதே உணர்வு ஏற்படலாம்.

நான் இந்நூலை கடந்த ஒரு வருடமாகக் கேள்விப்படுகிறேன் . விஜய்சங்கர் மொழியாக்கம் செய்யத் தொடங்கியதுமே “ கோணல் மரம்” என்ற சொல் சரியா என கேட்டு பொதுவெளியில் பதிந்தார் . பொருளாதார நூலென்றே எண்ணி இருந்தேன் .வாசித்தபின் அதிர்ந்தேன் . மோடியின் ஒன்பது ஆண்டுகால ஆட்சியின் ஸ்கேன் ரிப்போர்ட்டாக , பரகால பிரபாகர் எழுதிய நூலே  “ புதிய இந்தியா எனும் கோணல் மரம் “

நூல் முகப்பில் சொல்லப்பட்டுள்ள  “ கோணல் மரமான மனிதகுலத் திலிருந்து நேரான எதுவும் ஒரு போதும் உருவாக்கப்பட்டதில்லை” என்ற  இம்மானுவேல் காண்ட் பொன்மொழியில் இருந்தே தலைப்பு உருப்பெற்றுள்ளது .   

” நெருக்கடியில் உள்ள ஒரு குடியரசு பற்றிய கட்டுரைகள்” என்பது நூலின் துணைத் தலைப்பு மட்டுமல்ல ; நூலின் உள்ளடக்கச் சாறும் ஆகும் . எம் இனிய  தோழர் ஆர் .விஜயசங்கர் அலுப்புதட்டாத ஆற்றொழுக்கு நடையில் நன்கு தமிழாக்கம் செய்திருக்கிறார்.வாழ்த்துகள்.

“நம் ஜனநாயகம் ஒரு நெருக்கடியில் சிக்கியிருக்கிறது ;நம் சமூகக் கட்டுமானம் என்கிற துணி கிழிக்கப்படுகிறது ; நம் பொருளாதாரம் ஆபத்தில் இருக்கிறது ; நாம் இருண்ட காலத்துக்கு இழுத்துச் செல்லப்படுகிறோம். இதை வலுவாகவும் திரும்பத் திரும்பச் சுட்டிக்காட்டுவதும் , எச்சரிக்கை மணி ஒலிப்பதும் ஒவ்வொரு குடிமகனின் தலையாயக் கடமை. என்னுடைய இந்தப் பத்திகள் ,பேச்சுகள் மூலமாகவும் ,இந்த நூலின் வழியாகவும் ,நானொரு குடிமகன் என்கிற முறையில் இந்தக் கடமையைச் செய்கிறேன்.” என்கிறார் அறிமுக உரையில் பரகால பிரபாகர் .

அறிமுகம் உட்பட 24 அத்தியாயங்கள்  கொண்டது. பத்து தளத்தில் விவாதிக்கின்றது . தேர்தல் வெற்றி தோல்விகளுக்கு அப்பால் நம் சமூகம் ஆழ்ந்து கவலைப்பட வேண்டிய,சீறி எழ வேண்டியவை அவை .

 ‘மோடி vs மோடி ’ அத்தியாயம் தொடங்கி “ ஆன்மீக இந்தியா ,அரசியல் இந்தியா – ஓர் ஆய்வறிக்கை’ முடிய 64 பக்கங்களில் 6 அத்தியாயங்களில் சொல்லப்பட்ட செய்திகள் அதிமுக்கியமானவை . ’இந்து – இந்தி – பாஜக’ எனும் சூத்திரத்துக்குள் கெட்டிப்படுத்தபடும் மனிதத் திரள் என்பது எவ்வளவு ஆபத்தான நகர்வு என்பதை அழுத்தமாகச் சொல்கிறது . நூலறிமுகத்தில் அனைத்தையும் சொல்ல வாய்ப்பில்லை . ஒரு குறிப்பைச் சொல்கிறேன் ;

 எல்லா விஷயத்திலும் மோடி இரட்டை நாக்கோடு பேசுவதை நூல் நெடுக பரகால பிரபாகர்  தோலுரிக்கிறார் .மக்கள் தொகை பெருக்கம் என்பது குறித்து உண்மைக்கு மாறாக பிரதமரும் அவரது ஊதுகுழல்களும் பேசிவருகின்றனர் . சிறுபான்மை இஸ்லாமியருக்கு எதிராக வெறுப்பை ஊட்டுவதே இதன் அடிப்படை . இது குறித்து பரகால பிரபாகர் சொல்கிறார் ,

 “இந்தியாவில் கருவுறு விகிதம் கணிசமாகக் குறைந்து 2:2 என்கிற அளவை எட்டி இருப்பதாக ……… ஒன்றிய அரசு உச்சநீதிமன்றத்தில் கூறியது கொள்கை .செங்கோட்டையின் கொத்தளத்தில் இருந்து சுதந்திர தினத்தன்று பிரதமர் பேசியது அரசியல் . தான் ஆளும் மாநிலங்களில் இது குறித்து பாஜக செய்வதும் அதே அரசியல்தான். ‘நாம்’ என்பதை ‘அவர்களுக்கு’ எதிராக நிறுத்தும் அரசியல். அதற்குப் பின் ‘நாம்’ ‘அவர்களை’நிராகரிப்போம். ‘நமக்கு’ அவர்கள்’ வேண்டாம் . ‘நாம்’ பாஜகவுக்கு வாக்களிப்போம் . அதாவது ‘நமது’மதத்துக்கு . ‘நாம்’என்கிற சொல்லுக்கு .’நாம் மட்டுமே’ என்கிற அடையாளத்துக்கு ! இதுதான் பாஜக அரசியல் .”

அலைபேசியில் ‘ ஆபாசக் காட்சிகளைப் பார்க்கிறீர்களா?” எனும் கேள்விக்கு ‘இல்லை’ என வேகமாகத் தலையாட்டிவிட்டு , யதார்த்ததில் அவர் அலைபேசியில் அதனைத் தேடித் தேடி ரசிப்பது போன்ற உளநிலை மதவெறி விஷயத்திலும் ஒரு பகுதி இந்தியருக்கு ஏற்பட்டிருப்பதை இந்நூலில் ஆசிரியர் விவரித்திருக்கிறார் . பெரும்பான்மையினரின் உளவியலில் மதவெறி நஞ்சு மெல்ல கலக்கப்பட்டு ஜனநாயம் மிகப் பெரும் சோதனைக்குள்ளாகி இருப்பதை இப்பகுதிகள் அடிக்கோடிட்டுக் காட்டுகின்றன .

பாபர் மசூதி இடிக்கப்பட்ட போதில் ‘ கண்டித்த வாய்கள்’ பல , அயோத்தி ராமர் கோயில் திறப்பு விழாவில் மாற்றிப் பேசி ’ஜெய்ஸ்ரீராம்’ சொன்னதை இதோடு இணைத்துப் பாருங்கள் ஆபத்தின் விஸ்வரூபம் புரியும்.

“ ஸ்ரீ மோடியை வழிபாட்டுக்குரிய பிம்பமாக மாற்றியது அவரது கட்சி மட்டுமல்ல ; அவர் நடத்தும் அரசாங்கமும் அதை உருவாக்கிப் பரப்புவதற்கு இரவு பகலாக வேலை செய்தது.” இந்த விவரங்களை  “அசாதாரணமாக்கு அதைக் காட்சிப் படுத்து” என்ற அத்தியாயத்தில் 10 பக்கங்களில் சொல்லி இருப்பது பானை சோற்றுக்கு ஒரு சோறு பதமாகும். ஐ நாவில் உரையாற்றிய ஒரே பிரதமர் , முதலமைச்சராக இருந்து பிரதமரான ஒரே தலைவர் மோடி போன்ற அப்பட்டமான பொய்களைக்கூட கூச்சமின்றி சொல்வது ; புராணக் கதைபோல் புளுகி பாலகன் மோடி குறித்து காமிக் வெளியிடுவது ; மோடி பிறந்த நாளில் தடுப்பூசி சாதனை என விளம்பரம் [ கடைசியில் உள்ள கொரானா பற்றிய பெரிய அத்தியாயம் இன்னும் சொல்லும் ] என ஒவ்வொன்றையும் பரகால  பிரபாகர் வேதனையுடன் வெளிப்படுத்தி உள்ளார் .

 “ஒன்று ,இணைய மேடைகளில் நாம் கருத்துகளை வெளிப்படுத்தும் உரிமையை நசுக்கப் பார்க்கிறது . இரண்டு , நம் அனுமதி இல்லாமலேயே நம்முடைய தனிப்பட்ட தரவுகளை தொழில் நுட்ப நிறுவனங்கள் சேமித்து வைத்திருப்பது. மூன்று ,அரசாங்கமும் இந்த நிறுவனங்களும் வைத்திருக்கும் நம் தனிப்பட்ட தரவுகளின் பாதுகாப்பு .” இந்த மூன்று பிரச்சனைகளையும் அலசும் “ ‘தன்முனைப்பாட்சி’ .இணைய சுதந்திரம் .தரவுத் தனிஉரிமை” என்கிற ஆழமான  12 பக்கங்கள் கொண்ட இந்த அத்தியாயத்தை ஆழ்ந்து வாசித்து ஆபத்தை உள்வாங்க வேண்டும் . “ விதிமுறைகள் .நிபந்தனைகள் குறித்த நீளமான ஆவணத்தை நம்மில் எவராவது முழுமையாகப் படிக்கிறோமா என்பது சந்தேகமே” என்கிறார் நூலாசிரியர் . படித்தாலும் சிலவற்றை ஏற்க மறுக்க உங்களுக்கு வழி உண்டா  என்பது என் கேள்வி.

பாஜக மற்றும் ஆர் எஸ் எஸ்  இயக்கத்திற்கும் விடுதலைப் போராட்டத்திற்கும் சமந்தமே கிடையாது ஆயினும் மரபுரிமையைத் திருட முயற்சிப்பதை , “ சுபாஷ் போஸும் ,புதிய இந்தியாவில் வேட்டையாடுபவர்களும் “ எனும் எட்டு பக்க அத்தியாயத்தில் நச்சென்று நெற்றிப்பொட்டில் அறைகிறார் . “….தேசபக்தி குறித்தான தன் தந்திரமான கதையாடலை நிலைநிறுத்துவதற்காக காந்திஜி ,பட்டேல் ,நேரு மற்றும் போஸுடன் தற்போது சாவர்க்கரையும் கோட்சேவையும் இணைத்து ஒரு புதிய நாட்டார் கதையை உருவாக்கி இருக்கிறது .இந்தியாவைக் குறித்து இந்த மனிதர்களின் சிந்தனைகளில் இருந்த முரண்பாடுகள் அதை உறுத்தவில்லை ; இவர்களின் தோள்களில் துப்பாக்கியை வைத்து ,நேருவைச் சுட வேண்டும் என்பதே நோக்கம் . ஏனெனில் நேரு அவர்களுடைய இந்து ராஷ்டிரம் ஏற்படுவதைத் தடுத்தார் என்பது மட்டுமின்றி ,அவருடைய பாரம்பரியம் தொடர்வதால் அதையேதான் மறுபடியும் செய்வார் என நினைக்கிறது .” என பரகால பிரபாகர் சொல்வது உண்மை .உண்மையைத் தவிர வேறில்லை .

  “அம்ரித்மகோத்ஸவ் ,ஐஎம்எஃப் இந்தியாவை மறுகற்பனை செய்தல்” அத்தியாயங்கள் எட்டே பக்கங்கள்தாம் ஆயின் பேசப்பேச விரியும் . மோடியின் முகத்தில் குத்தும் சில வரிகளையாவது இங்கு சுட்டாவிட்டால் நியாயம் செய்வதாகாது . “ தரவுகளைப் பார்ப்பதை விட முகங்களைப் பார்ப்பது அணுகுறையில் பெரும் மாற்றத்தை உருவாக்கும் . அது நம் அரசியல் ,சமூக ,பொருளாதாரத்தை மனிதநேய மிக்கதாக்கும். அதனால்தான் காந்திஜி நமக்குக் கொடுத்த தாயத்து வலிமையானதாக இருக்கிறது . அந்தத் தாயத்து : ‘ ஒரு கடினமான முடிவை எடுக்க வேண்டிய சூழலை நீங்கள் எதிர்கொள்ளும் போது ,ஏழைகளிலேயே பரம ஏழைகளைக் கற்பனை செய்து பார்த்து அவர்களின் முகங்களில் உங்களின் முடிவு ஒரு புன்னைகையை வரவழைக்க முடியுமா என்று நினைத்துப் பாருங்கள் .’”  இங்கே நான் நினைத்துப் பார்க்கிறேன், ’தரித்திர நாராயண்கள்’ என காந்தி அவர்களை குறித்தது வெறுஞ்சொல் அல்ல. இறுதியில் பரகால பிரபாகர் சொல்கிறார் ,”மோடி அரசு அடையாளம் குறித்த சில்லறைத்தனமான கதையாடல்களைவிடுத்து ரமேஷ் , அஹமத் ,பீட்டர் ,குர்மீத் , லலிதா ,ஃபாத்திமா போன்றோரின் முகங்களைக் காணதவறிவிட்டது .அதற்கான முயற்சியைக் கூட செய்யவில்லை .”

வேலைவாய்ப்பற்றவர் குறித்த 10 பக்கங்கள் கொண்ட கட்டுரை  முந்தைய இரு கட்டுரைகளின் தொடர்ச்சிதான் எனலாம் . ஸ்கில் இந்தியா மற்றும் வேலையின்மை குறித்த அலசல் . வேலை வாய்ப்பற்றவர்கள் , வேலை செய்யத் தகுதியற்றவர்கள் , திறன் குறைந்தவர்கள் குறித்த விவாதம் பெருமளவில் நடத்தப்பட வேண்டும் . நான் ஐடிஐ தொழிற்கல்வி படித்த சிடிஐ பக்கம் அண்மையில் ஒரு முறை போயிருந்தேன் அதன் பெயர் பலகையில் ’ஸ்கில் இந்தியா’ என முத்திரை குத்தி இருக்கக் கண்டேன் .மோடி செய்தது முத்திரை குத்துகிற வேலைமட்டுமே .வேறெந்த மாற்றமும் இல்லை . அதை இந்த அத்தியாயம் ஆதாரத்தோடு சொல்கிறது . “ ஸ்ரேஷ்ட பாரதம் என்பதும் ஆத்மநிர்பார் பாரதம் என்பதும் உண்மையில் திறன் மிகு பாரதம்தான் ;அதற்கு அனைத்து மதங்கள் ,பிரதேசங்கள் ,மொழிப் பிரிவினரிடையே திறன் மிகுந்தவர்களை உருவாக்குவதுதான் இன்றையத் தேவை ; ஒரு குறிப்பிட்ட மதத்தைச் சேர்ந்தவர்களுக்கும் ,இந்துத்துவ ஆதரவாளர்கள் மட்டுமே வாக்காளர்களாக இருக்கும் பிரதேசங்களுக்கும் , ஆதிக்க மொழி பேசுபவர்களுக்கும் மட்டுமான பாரதம் அல்ல அது .”என்கிறார் . இந்த சொற்களை நின்று நிதானித்து யோசித்தால் , வஞ்சிக்கப்படும் தெற்கும் , சிறுபான்மையோரும், ஒடுக்கப்பட்டோரும் ,பழங்குடியினரும் உங்கள் நினைவுக்கு வந்தால் யாம் பொறுப்பல்ல .

 “ போன்சாய் பல்கலைக் கழகங்களும் கிழிந்த ஜீன்ஸுகளும் “ ,”நமது பல்கலைக் கழகங்கள் : மிகச் சிறந்தவைகூட நல்லவை இல்லையோ ?”, ”ஜேஎன்யூ வழக்கத்துக்கு மாறான பல்கலைக்கழகமாகத் தொடர வேண்டும்”, ”ஹிஜாப் vs கழுத்து சால்வை” 34 பக்கங்களில் விரிந்திருக்கும் கல்வி குறித்த கட்டுரைகள் காத்திரமானவை ; ஜனநாயகம் சகிப்புத்தன்மை தொலைத்த கல்விச் சூழல் , இந்துத்துவ வெறிக்கூட்டம் சீரழிக்கும் கல்வி இவை பற்றி இக்கட்டுரைகள் பேசுகின்றன .” கார்ப்பரேட் நிறுவனங்கள் நடத்தும் ஐந்து நட்சத்திர போன்சாய் பல்கலைக்  கழகங்களில் ஒன்றுகூட முதல் பத்து இடங்களில் இடம் பெறவில்லை.”என்பதை ஆதாரத்தோடு நிறுவுகின்றது . மோடி அரசின் ’புதிய கல்விக் கொள்கை’ குறித்த தனித்த கட்டுரை எதுவும் இடம் பெறவில்லை .

“சமத்துவமின்மை குறித்த ஆக்ஸ்ஃபாம் அறிக்கையும் பிக்கெட்டியும் புதிய இந்தியாவும் “ , “ வறுமையின் தரவுகளும் தரவுகளின் வறுமையும்” , “ பொதுத்துறை மெகாவிற்பனையும் விசாகப்பட்டினத் திருட்டும்” 22 பக்கங்களில் 3 கட்டுரைகளில் பொருளாதாரப் பிரச்சனைகளை விவாதித்திருக்கிறார் . “உலக அளவில் பெருந்தொற்று காலத்தில் வறுமைக்குள் தள்ளப்பட்டவர்களில் 60 % இந்தியர்கள் .நடுத்தர வர்க்கம் என்ற நிலையிலிருந்து கீழே சென்றவர்கள் 60 % பேரும் இந்தியர்கள் .”  என சுட்டும் பரகால பிரபாகர் “ சமத்துவமின்மையே ஏழைகளுக்கு நன்மை பயக்கும்” என்கிற கார்ப்பரேட் குரலை எதிரொலிக்கும் மோடியை அம்பலப்படுத்துகிறார் . “எதார்த்ததை மறுக்கும் ,தரவுகளை மறைக்கும் இந்த நோய் 2019 ல் வேலைவாய்ப்பு குறித்து கிடைத்த தரவுகளை குப்பைத் தொட்டியில் வீசியபோது தெளிவாகத் தெரிந்தது .” என்பது கசப்பான உண்மை அல்லவா ?

 “பாதிரியார் ஸ்டேன் ஸ்வாமியைக் கொன்றது யார் ? ” 10 பக்கங்களில் இக்கேள்வியை வலுவாக எழுப்பி உள்ளார் . இந்திரா காந்தி தொடங்கி மோடிவரை பயங்கரவாத சட்டம் எப்படி கொடூரமாய் வளர்க்கப்பட்டது என்பதோடு இணைந்தது அக்கேள்வி.

“ விவசாயச் சட்டங்கள் : ஒரு அகந்தையின் கதை”, “லக்கிம்பூர்கேரி” 22 பக்கங்களில் நீளும் இரண்டு அத்தியாயங்கள் விவசாயப் போராட்டங்களை முன்வைத்து வேளாண் பிரச்சனையை அலசுகின்றன . வேளாண் உற்பத்தி அதிகரித்து உணவுப் பஞ்சத்திலிருந்து மீண்ட காலத்தில் விவசாயிகளின் வருமானம் வீழ்ந்தது , கடன் அதிகரித்தது ,துயரமும் தற்கொலையும் அதிகரித்தன என நெடிய வரலாற்று உண்மையினை தொட்டுக் காட்டி ; தொடர்ச்சியாக மோடி தேர்தலில் சொன்னதிற்கு நேர் எதிராய் சென்றதால் வெடித்த விவசாயிகள் போராட்டத்தை கவனத்துக்கு கொண்டு வருகிறார் . அடக்குமுறைகளை அவதூறுகளை அநீதிகளை அடிக்கோடிட்டுக் காட்டுகிறார் . ஐஎம்எப் போன்ற நிறுவனங்களின் அலோசனையைக் கேட்கும் நமது அரசு  ஜப்பான் , சைனா , தென்கொரியா ,தைவான் ,வியட்நாம் என கிழக்கை ஏன் நோக்குவதில்லை எனக் கேள்வி எழுப்புகிறார் .  அங்கெல்லாம் குடும்பப் பண்ணைகளை உருவாக்கி - நில உரிமை வழங்கி - கடன் வழங்கி மேம்பட்ட உற்பத்திக்கு உதவி-  வேளாண் உற்பத்தி 50 % 60 % ம் உயர்த்தி- விவசாயிகள் வருமானத்தை 100 % 150 % அதிகரித்த காட்சியை எடுத்துக் காட்டி; நாம் ஏன் அந்தப் பக்கம் பார்வையை செலுத்தவில்லை என கேட்கிறார் பரகால பிரபாகர் .

“ பெருந்தொற்றின் பதிவேடு ,2021” என்கிற 64 பக்கங்களைக் கொண்ட இத்தொகுப்பிலேயே மிகப்பெரிய கட்டுரை இது . ஏற்கெனவே அறிந்த பல செய்திகளையும் அதிகாரபூர்வமான தரவுகளையும் வைத்து மோடி அரசு எப்படி தப்பும் தவறுமாய் பிரச்சனையைக் கையாண்டது ,குழப்பியது ,தோல்வியைகூட சாமர்த்தியமாய் சாதனைபோல் காட்டியது ,பொய் சொன்னது எல்லாவற்றையும் விவரிக்கிறார் .

இந்தியாவில் போலியோ உட்பட  தடுப்பூசிகள் போட்ட வலுவான நோய் தடுப்புக் கட்டமைப்பும் அனுபவமும் கோவிட்டிலும் பயன்பட்டது எனப் பில் கேட்ஸே  பாராட்டும் போது ; யாரும் இதற்கு முன் செய்யாததை தான் மட்டுமே ஒற்றையில் சாதித்ததாய் மோடி வெட்டி ஜம்பம் அடிப்பதை  மிகச் சரியாக இடித்துரைக்கிறார். இதை தனிப் பிரசுரமாகக் கொண்டு வந்து பிரச்சாரம் செய்யலாம். நெடிய கட்டுரையை மீண்டும் வாசித்து மோடியின் முகவிலாசத்தை அறிவீர் !

“ வெறுப்பின் அடிப்படையிலான செயல் திட்டம் தரும் போதையினால் அதன் அரசுடைய தோல்விகளை அந்த சமூகம் கண்டு கொள்வதில்லை .களத்தில் கண்ட விஷயத்தை வைத்து இதை விளக்குகிறேன்.” என்கிறார் முடிவுரையில். ஆம் இந்த கொடூர உண்மையை உள்வாங்க இந்நூல் நமக்கு ஓரு ஸ்கேன் ரிப்போர்ட்டாக இருக்கிறது . குடிஉரிமைச் சட்டம் , புதிய கல்விக் கொள்கை ,மாநில உரிமைகள் மறுப்பு , மாநிலங்களுக்கு இடையே பாரபட்சம் ,பெண்கள் தலித்துகள் பழங்குடியினர் வாழ்வுரிமை போன்ற வேறுபலவும் இந்நூலில் போதிய இடம் பெறாவிட்டாலும் அவற்றையும் இணைத்தே பார்க்க வேண்டும். இந்து ராஷ்டிரம் அமைப்பதை நோக்கி வேகமாக முன்னேறும் பாசிச கூட்டத்தை தேர்தல் களத்திலும் தத்துவக் களத்திலும் எதிர்கொண்டு முறியடிக்க இந்நூலை ஆயுதமாக்குவீர் !

இந்நூலாசிரியர் சிறந்த அறிஞர் . அவரே சொல்வது போல் ”அவருக்கோ அல்லது இவருக்கோ எதிரியுமல்ல ஆதரவாளருமல்ல” .இவர் மனைவி நிர்மலா சீத்தாராமன் ஒன்றிய நிதியமைச்சர் என்பது அவர் தனிப்பட்ட தேர்வு .அவ்வளவுதான் .

நூல் வாசித்தபின் என் இதயத்தையும் மூளையையும் கசக்கிக் கொண்டிருக்கும் பரகால பிரபாகரின் ஓர் வாக்கு மூலத்தோடு நிறைவு செய்கிறேன்.

“பெரும்பான்மைவாதத் திட்டத்திற்கு எதிரான அரசியல் சக்திகள் இவ்வளவு கடினமாகவோ அல்லது தெளிவான கொள்கையுடனோ அல்லது அவர்களின் நம்பிக்கையில் பாதியை வைத்தோகூட உழைத்ததில்லை . கடந்த பல ஆண்டுகளாக நகர ,மாவட்ட ,கிராம அளவுகளில் பொறுமையுடனும் கடுமையாகவும் தொடர்ந்தும் தத்துவார்த்தப்  பணி செய்யும் ஊழியர்கள் இடதுசாரிகள் ,காங்கிரஸ்  மற்றும் பிற கட்சிகளில் இல்லை . இக்கட்சிகள் ஒரு தேர்தலில் இருந்து மறுதேர்தலுக்குத் தூக்கத்தில் பயணிப்பதைப் போல் நடக்கிறார்களே தவிர  ,இடைப்பட்ட காலத்தில் உறுதியான ஒருமுகப்பட்ட தத்துவார்த்தப் பணிகளைச் செய்வதில்லை.”

ஆம் .நம் துன்ப துயரத்தின் மூலவேர் இதுவன்றோ !

புதிய இந்தியா எனும் கோணல் மரம்,

நெருக்கடியில் உள்ள ஒரு குடியரசு பற்றிய கட்டுரைகள் ,

ஆசிரியர் : பரகால பிரபாகர் , தமிழில் : ஆர் .விஜயசங்கர் ,

வெளியீடு : எதிர் வெளியீடு , தொடர்புக்கு : 04259 226012 / 9942511302

E mail : ethirveliyedu@gmail.com  , www.cthirveliyedu.com

பக்கங்கள் : 320 . விலை : ரூ.399/

சு.பொ.அகத்தியலிங்கம்.

18/2/2024.