மே தினம் கொண்டாட உங்களுக்கு அருகதை இருக்கிறதா ?

[ மேதினத் தியாகிகளும் மேதினம் கொண்டாடும் இன்றைய உழைப்பாளர்களுக்கும் இடையே ஓர் தோழமை மிக்க உரையாடல் ]

மே தினம் கொண்டாட உங்களுக்கு அருகதை இருக்கிறதா ? மென்மையான குரலில் காதைத் திருகினார் மேதினத் தியாகிகள் .

நாங்கள் உழைக்கும் வர்க்கம் ; அந்த ஒரு தகுதி போதாதா மே தினம் கொண்டாட ? கொஞ்சம் உரக்கவே பதில் சொன்னோம்.

ஓ ! அப்படியா ? மே தினத்தின் பெருமையை ஆற்றலை உணர்ந்தோர் எத்தனைபேர் ? மேதினத்தை இன்னொரு விடும்முறை நாளாய்க் கருதி பொழுதைக் கொல்லுவோர் எத்தனை பேர் ?

மே தினத் தியாகிகளே ! உங்கள் கோபம் நியாயந்தான் .. விழிப்புணர்வை  ஊட்டுவதில் இன்னும் வெகுதூரம் செல்ல வேண்டியிருக்கிறது .செல்வோம் ! ஆயினும் கொண்டாடும் எங்களை கோபவிழியால் பார்க்காதீர் !

ஜெர்மனியில் ,பிரான்ஸில் , பிரிட்டனில் இன்னபிற நாடுகளில்  உழைப்பாளிகள் லட்சம் லட்சமாய் வீதியில் திரளுகிறார்களே அவர்களுக்கு ஒருமைப்பாட்டை தெரிவிக்க நீங்கள் செய்தது என்ன ?

மேதின தியாகிகளே ! உங்கள் கேள்விக்கு பதில் சொல்ல முடியாமல் தலை குனிந்தோம் ; மவுனமானோம்.

உங்கள் வீடுகளில் பணிக்கு வரும் பெண் உழைப்பாளிகளுக்கு எட்டு மணி நேர வேலை உண்டா ? வார விடுமுறை உண்டா ? சட்டச் சலுகைகள் உண்டா ? என்றைக்கேனும் இதை யோசித்ததுண்டா ?

சத்தியமாக அதை எல்லாம் ஒரு நிமிடம்கூட யோசித்ததே இல்லை . தப்பு செய்துவிட்டோம் ! மீண்டும் ஒப்புதல் வாக்குமூலம் தந்தோம்.

மலக்குழி மரணங்களும், தீண்டாமை இழிவுகளும், சாதி ஆணவப் படு கொலைகளும் உழைக்கும் வர்க்கத்திற்குள்ளாகவே எனில் வெட்கித் தலைகுனிய வேண்டாமா ? இதனை எதிர்க்காமல் மேதினம் கொண்டாட உங்களுக்கு அருகதை இருக்கிறதா ?

கேள்வியின் நியாயச் சூட்டில் நெளிகிறோம் விடைதேடி . தலைமுறை தலைமுறையாய் மரத்துப்போன இதயத்தை உசுப்பிவிட இப்படிப்பட்ட கேள்விச் சவுக்குகள் அவசியம்தான். நேர்மையோடு கேள்வியை எதிர்கொள்கிறோம்.

பெண்ணடிமை நீங்கி பாலின சமத்துவம் ஓங்க பேசுகிறீர் ! மறுக்க வில்லை . ஆயினும் உங்கள் வீட்டில் - உங்கள் உறவில்- உங்கள் பணி இடத்தில் பெண்களுக்கு அநீதி இழைக்கப்படும்போது தட்டிக் கேட்க உங்கள் குரல் உயர்ந்ததுண்டா ?

முயற்சிக்கிறோம் . போக வேண்டியது வெகுதூரம் .பழமைவாதம் எம் மூளையில் பாறாங்கல்லாய் அழுத்திக் கொண்டே இருக்கிறது ! தூக்கி எறியமாட்டாமல் மதம் ,சாதி ,பண்பாடென சமாதானம் சொல்லி ஓய்கிறோம் ! எங்கள் முயற்சி தொடரும் !!

முயற்சியைக்  கைவிடாதீர்கள் ! தொடருங்கள் ! உள்ளூரில் முறைசாரத் தொழிலாளிகள் கோடிக்கணக்கில் வேலை நேரமும் இன்றி உரிய சட்ட சலுகைகளும் இன்றி வறுபடுகிறார்களே அவர்களுக்காய் நீங்கள் எத்தனை முறை வீதிக்கு வந்தீர்கள் ?

வந்தோம் ,ஆனால் வெறும் சடங்காகத்தான் இருக்கிறதோ ? முறைசாராத் தொழிலாளர் துயரம் நீள்கதை ஆகிறதே ! பேசிக் கொண்டே இருக்கிறோம்.

சரி ! அது போகட்டும்! விவசாயிகள் கோபம் கொப்பளிக்க ஓராண்டாய் வீதியில் நின்றார்களே ! அரசு இயந்திரத்தின் கோரப் பற்சக்கரங்களை தடுத்து நிறுத்தும் தடையரண் ஆனீர்களா ?

சும்மா சுருண்டு கிடக்கவில்லை .குரல் கொடுத்தோம் ஆயினும் கேளாக் காதினரான அரசின் செவிப்பறை கிழிய உரத்து முழங்கவில்லை .

உண்மையை ஒப்புக் கொண்டதே முதல்படி . சரி! வேலையின்மை வாட்டி வதைக்கிறதே அதற்கெதிராய் கிளர்ந்தெழுந்தீர்களா? வேலையில்லா இளைஞர்களை உழைக்கும் வர்க்கத்திற்கு எதிராக கொம்பு சீவுமே ஆளும் வர்க்கம் ? இதனை உணர்ந்தீர்களா ?

உணர்ந்தோம் அரசியல் உணர்வு பெற்ற சிறுபகுதியினர் . தொழிலாளி வர்க்க உணர்வாய் இதனை பதியம் செய்யத் தவறிவிட்டோம் !

மெல்ல சரியான தடம் நோக்கி நகர்கிறீர்கள் !கொரானா கொடுந் தொற்று உலகையே புரட்டிப்போட்டதே ! சக உழைப்பாளிகள் சொந்த ஊருக்கு மைல் கணக்கில் பாதம் நோக நடந்தார்களே நீங்கள் செய்தது என்ன ?

சில இடங்களில் உணவும் நீரும் அளித்தோம் ; ஆனால் அரசின் கன்னத்தில் நாலு அறைவிட்டு இக்கொடுமையைத் தடுக்கத் தவறிவிட்டோம் !

பெரும்பாலோர் ஊதியமும் வருவாயும் இன்றி முடங்கிக் கிடக்கையில் அரசு ஊதியம் பெற்றோர் சக உழைப்பாளிக்கு செய்த கைமாறென்ன ? அண்டை வீட்டு அன்றாடங் காய்ச்சி கல்வி கற்க துணை நின்றீர்களா ?

வர்க்க உணர்வு பெற்ற சிலர் தன்னார்வ தொண்டில் இறங்கினர் ; பாடம் சொல்லிக் கொடுத்தனர் .ஆனால் அது மிகமிக சொற்பம். பெரும் பாலோர் தூங்கினர் . பொறுப்பற்று இருந்தனர் .

போராடிப் பெற்ற உரிமைகளை ஒவ்வொன்றாய் ஆளும்வர்க்க கடித்து ருசித்து சாப்பிடுகிறது ;ஜனநாயகம் முடமாக்கப்படுகிறது ; உங்கள் எதிர்வினை அவர்களை நடுங்கச் செய்ய வேண்டாமா ?

வெறுமே சடங்குத்தனமாய் சில கண்டனங்களோடு ஓய்ந்துவிடுகிறோம் ; தன் மனைவி தன் பிள்ளை தன் வீடு தன் சுற்றம் என சுருங்கி விடுகிறோம் .சுருண்டு விடுகிறோம் ; அலைபேசியில் அமிழ்ந்து தூங்கிவிடுகிறோம்.

தூங்குகிறவன் தொடையில்தானே கயிறு திரிக்க முடியும் .12 மணி நேர வேலை மூக்கை நுழைத்தது அப்படித்தானே ! கொஞ்சம் நிமிர்ந்தபோதே இரண்டடி பின்னால் போனது எனில்  நீங்கள் வர்க்கப்படையாய் திரண்டால் … கொஞ்சம் நினைத்துப் பாருங்கள்! வர்க்க உணர்வு பெற யார் தடை ? எது தடை ? போதிக்க வேண்டியவர் தவறா ? கற்க மறுத்த நீங்களா ?

பதில் தேட வேண்டும் . குற்றம் இரு பக்கமும் இருக்கும் போல்தான் தெரிகிறது …

சாதி ,மத வெறியில் ஆயுதம் ஏந்துவதும், கொலையுண்டு வீழ்வதும் உங்கள் சகோதர சகோதரிகள்தானே … தடுக்கவும் - சரியான பாதைக்கு வென்றெடுக்கவும் நீங்கள் செய்தது யாது ? பேராபத்தை எதிர்கொள்ள என்ன வியூகம் உள்ளது உங்களிடம் ?

சில ஆர்ப்பாட்டங்கள் … கொஞ்சம் துண்டுப் பிரசுரங்கள் … யானைப் பசிக்கு சோளப்பொரியாய் சில … அவ்வளவே …

ஆம் . சுயவிமர்சனம் சரியாகத்தான் செய்கிறீர்கள் ! இந்நிலை மாற்ற என்ன செய்தீர்கள் ? கார்ப்பரேட் காவிக் கூட்டணியில் பாசிசம் இரத்தக் காட்டேரியாய் எங்கும் உயிர் குடித்து அலைகிறது … என்ன செய்யப் போகிறீர்கள் ?

தேர்தலில் தோற்கடிக்க ஒற்றுமை தேவைப் படுகிறதே ?

பார் ! பார்! மீண்டும் மீண்டும் ! தேர்தல் சக்கரத்துக்குள் அரைபடவே யோசிக்கிறீர்கள் ? தேர்தல் ஒரு தற்காலிக தடுப்பு .அவ்வளவுதான் .தொழிலாளி வர்க்க அரசியலை முதலாளித்துவ கூட்டணியில் எதிர்பார்த்து எத்தனை முறை ஏமாறுவீர்கள் ?

வேறென்ன வழி ?அதிகாரம் அவர்கள் கையில் அல்லவா ?

தப்பு ! தப்பு ! தேர்தலும் கூட்டணியும் பாசிச எதிர்ப்புப் போரில் தவிர்க்க முடியாததே ! சேர்ந்தீர்கள் ! இனியும் சேர வேண்டும் ! பிழை இல்லை அதில் ; வர்க்கப் போராட்ட கனல் அணைய  விடலாமோ ? தேர்தல் மாயை கண்ணை மறைக்காமல் காத்திடல் வேண்டாமோ ?

எல்லாமே எம் தவறுதானா ? ஆளும் வர்க்க லாபவெறிக்கும் நாங்கள்தான் பலி ! சாதி மத வெறிக்கும் நாங்கள்தான் பலி ! அதை எதிர்க்கத் தவறியதற்கும் நாங்கள்தான் குற்றவாளியா ? வெடித்து கேட்கிறோம் .

வருத்தமாகத்தான் இருக்கிறது .வர்க்கமாகவும் வர்ணமாகவும் பிளவுண்டு மிதியுண்டு கிடக்கிற நீங்கள் விட்டில் பூச்சியல்ல விளக்கில் விழுந்து மடிய ! நீங்கள் கோடிக்கால் பூதம் !விழித்தால் குவலயம் நடுங்கும் ! எழுக ! ஏன் இன்னும் கும்பகர்ண தூக்கம் என்பதுதான் கேள்வி !

மெய்தான்…மெய்தான்.. இந்த விழிப்புணர்வை வரவைக்க இன்னும் வலுவாய் இன்னும் கூர்மையாய் இன்னும் பரவலாய் இன்னும் தெளிவாய் இன்னும் எளிமையாய்  …. சொல்லிக்கொண்டே போகலாம் செய்ய முனைவோம்…

தோழர்களே !மே தினம் கொண்டாட உங்களுக்கு அருகதை இருக்கிறதா ? மென்மையான குரலில் மீண்டும் இதயத்தோடு உரையாடினர் மேதினத் தியாகிகள் .

தோழா !நாம் உழைக்கும் வர்க்கம் ; அந்த ஒரு தகுதி போதாதா மே தினம் கொண்டாட ? உழைக்கும் வர்க்கம் நாங்கள் தவறு செய்வோம் ! தடுமாறி விழுவோம் ! சதிக்கு ஆளாவோம் ! நம்பி ஏமாறுவோம் ! எத்தனை முறை விழுந்தாலும் எழுவோம் ! இறுதி வெற்றி பெறும்வரை ஓயமாட்டோம்!

மேதினத் தியாகிகள் புன்னகைத்தனர் . அதில் ஆயிரம் பொருள் மிளிர்ந்தது !

அவர்கள் தொடங்கிய போராட்டம் இப்போது எம் தோள்களில் ; தொடர்வோம் ! வெல்வோம் !

மேதினம் வாழ்க ! உழைக்கும் வர்க்கம் வெல்க !

சுபொஅ.

30/4/2023.

 ஞானியாவதற்கு அல்ல………..

சொற்கோலம் .5. அந்த நாய்க்குட்டியின் வலது முன்னங்கால் ஒடிந்து தொங்குகிறது .வாயிலும் பெரிய கிழிசல் . ஒற்றைக்காதும் பிய்ந்து கிடக்கிறது . உடல் முழுக்க அழுக்கு அப்பியுள்ளது . அந்த நாய்க் குட்டிக்காகத்தான் இரண்டு குழந்தைகளுக்குள் சண்டை .அடம் பிடித்து அழுகின்றன . வேறு அழகழகான புதிய நாய் பொம்மைகள் இருந்தாலும் பழைய உடைந்த நாய்க்குட்டி பொம்மை மீதே குழந்தைக்கு அலாதி பாசம் . அன்புக்கு ஊனம் தடையல்ல ; அழகும் பொருட்டல்ல. அந்த காலொடிந்த நாய் பொம்மைக்கு முத்தம் ஈந்து குதுகலிக்கிறது குழந்தை . அது மட்டுமல்ல உடைந்த பேனா மூடி , நசுங்கி கிடக்கும் பழைய தகர டப்பா , பற்பசை வாங்கிய அட்டைப் பெட்டி ,சக்கரம் கறன்றுவிட்ட கார் பொம்மை , உருக்குலைந்து கிடக்கும் குட்டி பாப்பா பொம்மை இப்படி குழந்தையை ஈர்க்கும் ஒவ்வொன்றும் நம்மை ஏதோ சிந்திக்கத் தூண்டுகிறது . விலை உயர்ந்ததில் இல்லை ; விருப்பமானதைக் கொஞ்சி விளையாடவே குழந்தைகள் ஆர்வம் காட்டுகின்றன .கிடைக்காவிடில் அழுது புரண்டு அதை எடுத்துக் கொள்கிறது . அழகு பொம்மைகள் அலமாரியில் கொலுவிருக்க உடைந்த பொம்மைகளோடு படுக்கையில் உறங்கவும் ,சாப்பாடு ஊட்டவும் குழந்தைகள் எப்போதும் பிரியப்படுகின்றன . குப்பையாய்ச் சேர்ந்திருக்கும் உடைந்த பொம்மைகளை தூக்கி எறிந்துவிட அம்மா பலமுறை எண்ணியுள்ளார் .முயற்சித்துள்ளார் . தூங்கும் போது அவற்றை அள்ளிக் கொட்ட முயற்சித்த தாய் ,குழந்தை விழித்ததும் அழுமே என தன் முயற்சியில் தோற்றுப் போகிறாள். குழந்தைகளுக்கு எப்போதும் ஏன் ஒன்றைப் பிடிக்கிறது .காரணமில்லை. .பிடிக்கிறது .அவ்வளவுதான் .அவர்களின் உலகமே தனி. குழந்தைகளின் கட்டற்ற அன்பையும் பிரியத்தையும் வளர வளர எங்கே தொலைத்து விடுகிறோம் ? கொஞ்சம் வெட்கத்தையும் கவுரவத்தையும் விட்டு குழந்தைகளிடம் கற்றுக் கொள்ளலாமே ! சு.பொ.அகத்தியலிங்கம்.

சொற்கோலம் .4. “நாற்காலியைத் தேய்க்கிறான் ,நாற்காலிப் பைத்தியம் ,நாற்காலித் திமிர் ,நாற்காலி ஆசை, நாற்காலி சதி ,நாற்காலி வெறி இப்படி என்னைக் குற்றம் சொல்கிறீர்களே நியாயமா ?” “ நான் என்ன பிழை செய்தேன் ? மூடன் உட்கார்ந்தாலும் அறிஞன் உட்கார்ந்தாலும் நான் வேறுபாடு பார்ப்பதில்லை.” “ குபேரன் உட்கார்ந்தாலும் பிச்சைக்காரன் உட்கார்ந்தாலும் நான் பிரித்தறிவதில்லை.” “குற்றவாளி உட்கார்ந்தாலும் அப்பிராணி உட்கார்ந்தாலும் நான் பேதம் பார்ப்பதில்லை . யோக்கியன் அயோக்கியன் எல்லாம் எனக்கு ஒன்றுதான்” “இற்று ஒடியும் வரை என் மீது அமர்வோரை சுமப்பதே என் பணி . நீங்களே உடைக்காத வரை முகத்தைச் சுழிக்காமல் , வெறுப்பைக் காட்டாமல் உழைக்கிறேன். உங்களின் ஆன்மீக அகராதிப்படி நான் ‘கர்ம யோகி’.என்னைப் பழிக்கலாமா ?” “ சரி,சரி நாற்காலி ! நீ ரொம்பவும் அளக்காதே ! உனக்காக நடக்கும் சண்டைகளும் அட்டூழியங்களும் நீ அறியாததா ?” “ குசு போட்டாலும் , குசுகுசுவென ரகசியம் பேசினாலும் நீ அறிவாயே ! என்றைக்கேனும் அதை உரக்கச் சொன்னது உண்டா ?” “ நான் மரக்கட்டை .எனக்கு உயிர் இல்லை .உணர்ச்சி இல்லை .ஆனால் இரத்தமும் சதையும் உயிர்துடிப்பும் உள்ள எத்தைனையோ பேர் கண்ணெதிரே நடக்கும் அநீதிகளைக் கண்டு உதட்டைக்கூட அசைக்காமல் மவுனம் காக்கிறார்களே ! அதற்கு என்ன சொல்கிறீர்கள் ?” “ என்னிடம் பதில் இல்லை .உன் முன் தலைகுனிகிறேன் ..” என்னுள் கேள்வி விஸ்வரூமெடுத்தது , “ தவறு நாற்காலியிடமா ? சகித்து சகித்து ஜடமாகிப் போன நம்மிடமா ?” சு.பொ.அகத்தியலிங்கம்.

சொற்கோலம் .3. “உஷ் ! சத்தம் போடாதே !” குழந்தைகளை அதட்டினாள் அம்மா. அமைதி திரும்பியது போல் தெரிந்தது . ஆனால் கொஞ்ச நேரம்தான் .மீண்டும் குதூகலாமாய் அவர்கள் கூச்சலிட்டனர் . வீட்டில் கைக்குழந்தை தூங்கிக் கொண்டிருக்கிறது . நோய்வாய்ப்பட்ட பெரியவர்கள் தூங்கிக் கொண்டிருக்கின்றனர் . பெரிய பிள்ளைகள் பரிட்சைக்கு படித்துக் கொண்டிருக்கின்றனர் . அம்மா புலம்பினாள் . மீண்டும் அதட்டினாள் . “ போம்மா ! நாங்க விளையாடுகிறோம் …” எனச் சொல்லிக் கொண்டே கோரஸாக கூச்சலிட்டனர் குழந்தைகள் . அம்மா பொறுமை இழந்தாள் . ஒரு குச்சியை எடுத்துக்கொண்டு அடிக்கத் துரத்தலானாள் . குழந்தைகள் பிடிகொடுக்காமல் ஓடினார்கள் .கையில் சிக்கிய பொடியன் காதைத் திருகினாள் அம்மா .அவன் ஓங்கிக் குரலெடுத்து அழ ஆரம்பித்தான் . மற்ற குழந்தைகளும் கூடவே அழத் தொடங்கினர் . இப்போது அம்மா சமாதானம் செய்வதில் இறங்கினாள் . மீண்டும் குழந்தைகள் உற்சாகமாய் கூச்சலிட்டபடி விளையாடத் தொடங்கினர் . உரிமைகளை ஒரு போதும் யாரும் நசுக்கவோ பறிக்கவோ முடியாது .அடக்குமுறையினால் சற்று அடங்குவதுபோல் தெரிந்தாலும் ; அந்த அமைதி அற்ப நேரமே ! குழந்தைகள் மனித உரிமைப் பாடத்தை அவர்களின் வழியில் சொல்லியபடியே ஆரவாரம் செய்தனர் . அமைதியைவிட இரைச்சல் மேலானது அல்லவா ?